Pffff, alles wat je doet herinnert je steeds weer even aan de beperkingen waar we nu steeds rekening mee moeten houden. Ik vind het echt erg wennen. Natuurlijk begrijp ik het belang van alle maatregelen, maar dat je gezellige lunchroom daar dan ook onder valt?? Tja, dat is dan toch een zware tegenvaller.
Zo wilde ik een paar dagen geleden met een vriendje gezellig even bijkletsen met een taartje en thee, zoals we wel vaker doen. Tot mijn ontzetting was er echt helemaal niets te vinden in Den Haag; horeca ‘sluiten’ was ook ècht gesloten. Uiteindelijk kwamen we terecht bij een McDrive-in. Sloot mijn autootje aan in de rij van vierwielers en op het eerste bord dat we tegemoet reden, stond luid en duidelijk het hele menu.
Ho ho mevrouwtje!
Het was voor mij de eerste keer bij zo’n Drive-in, dus ik had alles goed in mijn hoofd geprent om niets te vergeten. Na weer wat metertjes gereden te hebben, stopte ik bij een ‘praatpaal’. Begon braaf mijn bestelling op te sommen, 1 koffie, 2 cola light, frietjes…..tot de praatpaaljuffrouw mij tot stilte maande. “Hoho mevrouwtje, zo werkt het systeem niet”. Oke, hoe dan wel? “U moet per persoon de bestelling doorgeven!” Daar ging ik met mijn mooie uit het hoofd geleerde rijtje aan Mac’s en Donalds (niet te vergeten).
Frietjes eten op de parkeerplaats
Mijn bestelling werd nog en keer herhaald door de praatpaal en helemaal tevreden door de geslaagde actie, reden we naar het volgende punt. Nu was er contact met een ‘echt’ mens, die met een pinpas-arm naar mijn raampje reikte zodat ik makkelijk en snel kon betalen. Hupsakee, nu nog een klein stukkie en dan zijn we bij het afhaalloket. Onze bestelling werd al ingepakt, het raampje ging open en ja hoor een grote zak werd in mijn armen geduwd. Ik gaf de zak aan mijn vriendje naast me, en gaf gas naar een ‘gezellig’ parkeerplaatsje.
Lees ook
Daar gaat de tomatenketchup!
Vanuit mijn spiegeltje zag ik dat er vanuit het raampje naar me gezwaaid werd. Dus ik zeg nog “goh, wat leuk en vriendelijk gaat dat hier”. Toen begonnen er een paar auto’s in de rij achter me te toeteren en dat bleek inderdaad voor ons te zijn. Het kan zo’n eerste keer ook niet meteen helemaal goed gaan. We hadden onze drankjes vergeten. Achteruit rijden kon niet meer, dus dat werd uitstappen en terughollen.
Hè hè, nou eindelijk met drie doosjes op schoot, een beker tussen de benen en het bakje tomatenketchup (na veel gepriegel) tussen ons ingezet. Nou, dat was geen slimme zet, want bij het indopen van de eerste frietjes viel het rooie goedje om, plof zo op de lichtbeige bekleding. Vreselijk!!! Gelukkig heb ik het er wel uitgekregen met een beetje Biotex groen en water.
Ouderwets gezellig thuis
De lol van even een uitje (wat anders een echt feestje is), viel ons zwaar op de maag. Nee, de volgende keer wordt het gewoon iets lekkers in huis halen, de tafel gezellig dekken en ouderwets bij elkaar op bezoek. Doen mijn vrienden en ik eigenlijk veel te weinig. We gaan bijna altijd wel ergens iets eten en/of drinken. Spreken veelal ook bij die horecagelegenheid af. Snel en makkelijk voor iedereen. Je hoeft geen bloemetjes voor de gastvrouw te kopen, ga zo maar door. Maar misschien is dat juist wel weer eens gezellig. Ga het zeker de volgende keer doen. Uiteraard zeer ‘Coronaproof’.
Voor vandaag wens ik mijzelf een fijne Lockdown Day toe, heerlijk thuis waar altijd wel iets te doen is. Jullie wens ik de komende tijd veel tevredenheid en warmte toe. Want Oost, West, Thuis best!
Een warme omhelzing,
